Cheveyo

"Goed, kom mee!" zei Cheveyo, en hij draafde weg. Toen kwam er weer een afdaling, en hij gleedt naar beneden.

Epona zag Cheveyo naar beneden glijden en schrok. "Oooh! Gaat het?"

Even later was Cheveyo beneden. "Dat was de bedoeling!" riep hij.

"Ah oké." Epona was op dat vlak geen held. Met knikkende benen zette ze voorzichtig stapje voor stapje naar beneden, totdat ze zelf ook helemaal naar benenden gleed.

Cheveyo wachtte tot Epona beneden was. "Okee, we gaan verder." zei hij, en ging in een rustig galopje vooruit.

Epona was echt opgelucht dat ze van die stijle erg af was. Ze bedacht net dat ze eigenlijk nog niet zoveel wist van Cheveyo. "Cheveyo? Hoe ben je hier eigenlijk terecht gekomen? Zat je al in een andere kudde ofzo?" Vroeg ze terwijl ze naast hem ging galoperen.

"Ja, ik heb hiervoor in een kudde gezeten." antwoordde Cheveyo. "Hoezo?"

Calle Ocho draafde naar het nieuw paard''hoii''

"Hoi, wie ben jij?" vroeg Cheveyo aan het paard.

[Ze zijn wel in de bergen, he]

Ik ben Calle Ocho en jij?''de merrie nam een hapje gras en wachte tot het paard antwoord gaf.

"Cheveyo." zei hij, en keek Calle Ocho aan.

"Zomaar een vraag..." Antwoorde Epona. Ze zag dat 1 van de merries vanuit de kudde hun gevolgt was tot in de bergen. "Hallo Calle!"

Cheveyo keek Epona weer aan. "Gaan we verder?" vroeg hij.

"Mij best." Zei Epona en sprong terug aan in een lichte galop. Ze keek naar de zon die bijna verdween aan de horizon. Het zou vlug donker gaan worden. Epona was niet zeker of het wel een goed idee was om in de bergen te verblijven als het nacht werd.

Cheveyo keek even naar Calle Ocho, en ging toen achter Epona aan. Al snel haalde hij haar in. "Ik ga voor." zei hij.

Calle volgde hun en keek om haar heen''het word al donker''

"Dat had ik zelf ook al gezien." zei Cheveyo tegen Calle Ocho.

"Zou het wel een goed idee zijn om hier te overnachten? Er zijn hier nog altijd plekjes die niet ontdekt zijn... Je weet maar nooit wat er daar kan zitten!" Zei Epona tegen Calle en Cheveyo.

"Ach, ik ben toch bij jullie? Er kan niks gebeuren!" zei Cheveyo,

Epona keek Cheveyo bedenkelijk aan en keek dan eens naar Calle. "Goed laten we dan maar doorgaan." Zei Epona zonder echt te reageren op Cheveyo. Ze keek nog eens omhoog en zag de zon al niet meer. De maan was al stilletjes aan aan het verschijnen.

Calle knikte,ze vertrouwde het wel,ze liep maar achter hun aan,wat zal hier allemaal zijn? dacht ze,Calle keek naar de andere,ze vroef zich altijd af wat zij van haar zouden vinden,maar durfde het nooit te vragen,zeker niet aan hengsten!''Ja...''Zei ze zacht,''wat zal de kudde nu doen?''

"Die zullen nu ook zich klaar maken voor de nacht, maak je geen zorgen ze zullen het wel goed hebben." Antwoorde Epona Calle. "Wat gaan wij eigenlijk doen? Gaat iemand de wacht houden terwijl de andere slapen? Of stappen we de nacht gewoon door?" Vroeg Epona.

"Gaan jullie maar slapen dan, ik hou de wacht wel als dat jullie gerust stelt. Niet dat er gevaar zal dreigen, maargoed." zei Cheveyo tegen de merries.

"Oké... Hier dan?" Ze stond op een klein plekje tussen een aantal bergen waar wat gras en kleine struikjes groeide. "Hier lijkt het me best veilig en kunnen we misschien nog wat eten. Epona begon alvast te grazen, van die toch door de bergen had ze best wel honger gekregen.

'het lijkt mij een goed plekje''Calle keek een beetje rond''als dat enge beest maar neit komt''