Ray ~ Entry

Ray draafde vrolijk, met geheven hoofd, het nieuwe gebied binnen. Hier en daar zag ze een verloren paardje rondlopen, en ze had niet door dat er zich hier een pas gevormde kudde bevond. "Die gezichten zien er uit alsof ze wel wat opgefleurd kunnen worden, een beetje optimisme zal hen goed doen." zei ze tegen zichzelf, maar voordat ze hen benaderde ging ze het gebied wat leren kennen. Op het moment had ze enkel wat grasvelden en bossen gezien, die er ook maar donker en gevaarlijk uit zagen, niet de perfecte plaats voor haar dus. Ze liet haar ogen langzaam over het gebied gaan, en ze spitste haar ogen om het ruisen van water op te vangen, een beetje afkoeling zou haar goed doen.

Brissario kwam uit de bossen gegalopeerd en stond in 1 snok stil. Hij brieste en snoof daarna. Hmmmm ik ruik een ander paard dacht hij en hij ging met opgeheven neus verder. Hij snoof nog een paar keer en toen zag hij het andere paard staan. Zo te zien een arabier bedacht hij. Arabieren waren zijn favoriete ras als het op merries aan kwam, hij vond ze veel eleganter als andere. Maar hij zag ook graag andalusiërs, quarter horses , etc. Eigenlijk zag hij iedere merrie graag. En deze mocht er best wezen besloot Brissario. Hij galopeerde op haar af met luide, zware, stevige stappen en stopt net voor haar snuit. "HALLOOOO arabier merrietje!" Riep hij heel luid. "Mijn naam is Brissario!" En nog voor de merrie iets kon antwoorden draafde hij even in een cirkel rond haar terwijl zijn blik over haar hele lijf gleed. "Maar omdat je er zo goed uit ziet mag je Briss zeggen!" Glimlachte hij en maakte een kleine buiging met zijn hoofd.

Ray liep net met haar hoofd in de lucht wat rond te snuiven, en had de hengst niet meteen horen aankomen, ze schrok op toen hij plots wat zei, en toen ze goed en wel waar op de aarde was beland grinnikte ze. Dat zag er een energiek paard uit! "Hallo!" antwoordde ze een beetje overdonderd, maar met een speelse twinkeling in haar ogen. "Brissss, hmmm? Mijn naam is Ray." Dan draaide ze zich eenvoudig om, staak haar neus weer in de lucht en maakte aanstalten om weer lekker vrolijk verder te draven.

Brissario wist niet waar hij stond. Ze draaide haar gewoon om. Dit had hij nog nooit meegemaakt. Ze had zeker niet door dat ze tegenover dé enige echte Brissario stond. Hij werd er wat lastig van maar gaf de moed nog niet op. Hij draafde terug op haar af "Oh gaan we een wandelingetje maken, dan ga ik wel even met je mee hoor!" Zei hij zonder haar aan te kijken.

"Oh ja, goed idee. Met twee is het altijd gezelliger, hm?" zei ze met een glimlach, "Ik wed dat hier veel te beleven valt, het lijkt hier erg groot! Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik ga die kant proberen." ratelde ze, en met energieke passen begon ze een heuveltje op te draven. Toen ze daar eenmaal op stond, kreeg ze uitzicht op een groot veld, dat aan een van de loofbossen lag. "Wauw! Daar wil ik wel eens heen.", alsof ze nog nooit eerder in een loofbos geweest was.

Brissario stond met open mond stom verbaasd naar Ray te kijken. Wat was die actief seg, voor 1 keer in zijn leven had hij iemand gevonden die helemaal niet onder de voet was van zijn prachtige verschijning. Het was zelfs zo ver gekomen dat hij met een mond vol tanden stond. "Uuuhm ja uuhm dan zullen we daar maar naar toe gaan zeker..." En hij ging de berg af in lichte draf.

[Ik zeg helemaal niet dat Briss een prachtige hengst is maar dat is wat hij van zichzelf denk he ]

Ray giechelde en met een veulens-bokje sprong ze aan in een drafje en huppelde ze achter Brissario aan, haar oortjes vrolijk in de lucht gespitst. Ze hapte speels naar zijn staart om dan aan te springen in galop en naast hem te gaan lopen. Ze hield haar hoofd schuin en keek de hengst speels-uitdagend aan.

[Dat werd tijd zeg, wat een laat antwoord D;, snel naar de andere topics gaan ook.]

Brissario schrok toen ze ineens naast hem stond. Hij vond het wel leuk dat ze zo speels was. Die had er duidelijk zin in. "Ahzo wil je misschien een raceje doen?" Brissario verwachte niet echt een antwoord. Hij deed eerst een klein bokje en sprong dan aan in galop. Hij gaf het beste van zichzelf. Maar hij vroeg zich af of dit wel een goed plan was racen tegen een arabier?